Przydrożne kapliczki stanowią przeważnie obiekty niewielkie. Rzadko osiągają one rozmiary prezentowanej, kapliczki z okolic Ornety, której wysokość wynosi ok. 10 m. Jak wskazuje Janusz Hochleitner, kapliczka ta sprawia wrażenie wstępnego założenia kościoła, które swoją kompozycją architektoniczną nawiązuje chociażby do frontu barokowego sanktuarium Krzyża Świętego na przedmieściach Braniewa, przez zastosowane w niej detale zaczerpnięte z profesjonalnej architektury. Wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta, wysoka, murowana z czerwonej cegły licowej kapliczka na kamiennej podmurówce, przykryta jest dachem czterospadowym. Na osi ściany frontowej kapliczki głęboka i szeroka wnęka na całą wysokość elewacji. Wnęka flankowana jest przez dwie mniejsze nisze, zakończone łukiem pełnym, umieszczone w górnej części elewacji. Część dachu wydziela wysoki, profilowany tynkowany gzyms. W środkowej wnęce znajduje się oryginalny drewniany, barokowy krucyfiks, a poniżej niego dodano napis: „JEZU UFAM TOBIE”. W bocznych niszach umieszczono pozostałe dwie postacie z grupy Ukrzyżowania, po lewej figurę Marii, a po prawej Świętego Jana Ewangelisty. Kapliczka ta przez mieszkańców nazywana jest potocznie „bramą wjazdową” i zgodnie z miejscowymi przekazami została wzniesiona przez jednego z mieszkańców Ornety z wdzięczności za „odzyskane z nieuleczalnej choroby zdrowie”. Literatura: J. Hochleitner, "Kapliczki Warmii południowej: przydrożne obiekty kultu jako element ludowego systemu komunikacji", Olsztyn 2004 S. Kuprjaniuk, I. Liżewska, “Warmińskie kapliczki”, Olsztyn 2012