Po pierwszej wojnie światowej często wznoszono na Warmii obiekty nawiązujące formą do przydrożnych kapliczek, upamiętniające poległych w czasie tego zbrojnego konfliktu mieszkańców. Najczęściej umieszczano w nich przedstawienia z symboliką śmierci lub zmartwychwstania, takie jak Pieta czy Chrystus Miłosierny lub Zmartwychwstały. Dodatkowo bardzo charakterystyczne dla nich były również elementy związane z symboliką żołnierską, które po wojnie usuwane były przez nowych mieszkańców Warmii. Same obiekty pozbawiane funkcji komemoratywnej, pełniły wówczas już wyłącznie funkcje kultową. Prezentowana wysoka kapliczka wzniesiona na planie kwadratu, na wysokiej kamiennej podstawie i przykryta dachem namiotowym. W części frontowej kamiennej podstawy prostokątna, tynkowana płycina z domalowanym współcześnie wizerunkiem Chrystusa i dziecka. Część korpusu kapliczki w formie prześwitu wspartego na prostokątnych filarach, pomiędzy którymi rozpięte ostrołukowe, rozglifione arkady. W prześwicie, na 4 stopniowym ceglanym postumencie umieszczona figura Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego z uniesioną w geście błogosławieństwa ręką. Strefa dachu oddzielona od korpusu wąskim pasem tynku i profilowanym gzymsem podokapowym. Szczyt dachu wieńczy metalowy krzyż. Kapliczka otoczona przez niski metalowy płot. Literatura: S. Kuprjaniuk, I. Liżewska, “Warmińskie kapliczki”, Olsztyn 2012