Ważną rolę w pełnieniu funkcji kultowej kapliczek pełniło ich otoczenie. Jako miejsce spotkania z Bogiem, miejsce sacrum, wymagało odpowiedniego wydzielenia od strefy życia codziennego. Z tego powodu tak bardzo charakterystyczne dla przydrożnych kapliczek są, niestety coraz rzadziej zachowane, tradycyjne nasadzenia drzew liściastych zwykle dwóch lub czterech w ich pobliżu oraz niskie płotki otaczające cały teren wokół kapliczki. Prosta, zwarta bryła prezentowanej tynkowanej kapliczki wzniesiona została na planie kwadratu, na niewysokim cokole oraz przykryta dachem pulpitowym. W ścianie frontowej, na osi, wnęka zakończona łukiem ostrym, której kształt podkreślony jest przez otaczający ją płaski gzyms. Pas płaskiego gzymsu dzieli również bryłę kapliczki na dwie kondygnacje, na wysokości łuku jej wnęki. Kapliczka otoczona przez dwa rozłożyste drzewa i niski drewniany płotek. Literatura: S. Kuprjaniuk, I. Liżewska, “Warmińskie kapliczki”, Olsztyn 2012