Kapliczki bardzo często wznoszone były na obrzeżach miejscowości, stanowiąc pewnego rodzaju wyznaczniki ich granic. W ludowych wierzeniach oznaczały koniec obszaru poznanego, swojego i tym samym bezpiecznego i wolnego od działania złych duchów. Prosta murowana i tynkowana kapliczka wzniesiona na planie kwadratu i przykryta dwuspadowym dachem. W ścianie frontowej zwieńczona pełnym łukiem wnęka, zamknięta drewnianą przeszkloną ramą okienną. Górna część otworu wypełniona drewnianą deską z wyrytym na osi znakiem krzyża. W trójkątnym szczycie oddzielonym od korpusu płaskim pasem gzymsu, na osi płytka kwadratowa wnęka. Połacie dachu podkreślone gzymsem podokapowym. Teren wokół kapliczki ogrodzony niskim, sztachetowym drewnianym płotkiem. Literatura: J. Hochleitner, "Kapliczki Warmii południowej: przydrożne obiekty kultu jako element ludowego systemu komunikacji", Olsztyn 2004 S. Kuprjaniuk, I. Liżewska, “Warmińskie kapliczki”, Olsztyn 2012