Kapliczki wznoszono zwykle na granicach miejscowości lub na skrzyżowaniach dróg. Według dawnych wierzeń miejsca te były szczególnie niebezpieczne dla ludzi w związku ze szczególną w nich aktywnością demonów i duchów nieczystych. Przed ich działaniem miały bronić wzniesione kapliczki. Murowana, strzelista bryła kapliczki wzniesiona na kamiennej podmurówce na planie kwadratu, w narożach flankowana przez ukośnie ustawione do głównej bryły filarki zwieńczone dwustopniowymi sterczynami, pomiędzy którymi trójkątne szczyty w każdej elewacji. Kapliczka przykryta dachem namiotowym. W elewacji frontowej głęboka wnęka zwieńczona łukiem ostrym, jest w niej zachowana nie przeszklona rama okienna. Poniżej wnęki gładka prostokątna płycina. W pozostałych ścianach na wysokości wnęki blendy powtarzające kształt jej wykroju. Dach zwieńczony metalowym krzyżem na kuli. Kapliczka otoczona przez niski, drewniany sztachetowy płotek. Literatura: S. Kuprjaniuk, I. Liżewska, „Warmińskie kapliczki”, Olsztyn 2012 T. Seweryn, "Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce", Warszawa 1958