Kapliczki dla lokalnych mieszkańców Warmii stanowiły miejsce kontaktu z Bogiem i świętymi, były namiastką świątyni dlatego też ich bezpośrednie otoczenie, będące pewnego rodzaju strefą sacrum, wymagało odpowiedniego wydzielenia i zagospodarowania. Bardzo często sadzono w ich pobliżu dwa lub cztery drzewa liściaste, najczęściej lipy. Otaczano kapliczki niewielkimi płotkami. Często były również obsadzane rabatami kwiatowymi, z gatunkami roślin typowymi dla przydomowych ogródków. Prezentowana kapliczka przydrożna wykonana została z czerwonej cegły licowej, wzniesiona na planie kwadratu i przykryta dwuspadowym dachem. W nieco szerszej części cokołu w ścianie frontowej znajduje się prostokątna płycina. W kondygnacji powyżej cokołu, w ścianie frontowej znajduje się zwieńczona łukiem nisza zamykana przeszkloną ramą okienną, w pozostałych ścianach na tej wysokości płyciny w kształcie łacińskiego krzyża. Na szczycie dachu metalowy krzyż. Literatura: S. Kuprjaniuk, I. Liżewska, “Warmińskie kapliczki”, Olsztyn 2012