W twórczości Aleksandra Słomińskiego pojawiają się zarówno postacie wojskowych jak i typowe dla twórczości artystów ludowych tzw. świątki, czyli postacie świętych. Występują również postaci kapłanów, tak jak ta prezentowana. W wieku 21 lat Słomiński wcielony został do armii carskiej, w czasie pierwszej wojny światowej ponownie służył w wojsku na froncie południowym. Prawdopodobnie to właśnie tam spotkał wojskowych i duchownych różnych narodowości, których później uwieczniał w swoich rzeźbach. Prezentowana postać, ubrana w długą szatę, niebieską u dołu, a brązowo-zieloną na górze, pod prawym zgiętym łokciem przytrzymuje książkę ze startą polichromią. Lewa, również zgięta w łokciu, ręka uniesiona jest ku górze. Obie ręce przytwierdzone do korpusu gwoździami, co jest bardzo charakterystyczne dla tego ludowego artysty. Na białej twarzy, oczy i usta zaznaczone zostały kolorem zielonym. Literatura: A. Babiak-Owad, R. Butrym, "Aleksander Słomiński. Artysta zapomniany", Węgorzewo 2014 L. Serbintowicz, "Mistrz z Dąbrówki Nowej" Karta ewidencyjna obiektu z zasobów Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie