Wśród ok. 350 rzeźb, które w ciągu 3 lat swojej twórczości stworzył Aleksander Słomiński, częstym tematem byli wojskowi. W ten sposób widoczny jest wpływ jaki miała na artystę jego służba w armii carskiej, a później także w czasie pierwszej wojny światowej na froncie południowym. Ustawiona na płaskiej, prostokątnej, brązowej podstawie rzeźba wojaka, stoi na szeroko rozstawionych nogach. Jej rozłożone, zgięte w łokciach ręce, co charakterystyczne dla rzeźb Słomińskiego, przytwierdzone są do głównego korpusu rzeźby, gwoździami, a nieproporcjonalnie duże, białe dłonie skierowane ku dołowi. Do tworzenia swoich rzeźb Słomiński wykorzystywał takie kawałki drewna, które akurat miał pod ręką, dlatego większość jego rzeźb, tak jak i ta prezentowana, to postacie w długich szatach. Literatura: A. Babiak-Owad, R. Butrym, "Aleksander Słomiński. Artysta zapomniany", Węgorzewo 2014 L. Serbintowicz, "Mistrz z Dąbrówki Nowej" Karta ewidencyjna obiektu z zasobów Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie