Oprócz kapliczek, do przydrożnych obiektów kultu zaliczamy również niewielkie samodzielne kaplice. W przeciwieństwie do kapliczek, obiekty te fundowane były zazwyczaj przy udziale mecenatu duchowieństwa. W związku z możliwością odprawiania w nich nabożeństw bezwzględnie wymagały zgody miejscowego proboszcza. Pełniąc wiele funkcji kościoła, przyjmowały bardzo różne wielkości, a najmniejsze z nich mogły pomieścić tylko jedną osobę. Prezentowana kaplica z okolic miejscowości Płoskinia, wzniesiona została na planie kwadratu, na kamiennej, niskiej podmurówce i przykryta została dwuspadowym dachem. W centrum ściany frontowej umieszczona została wnęka zakończona łukiem odcinkowym. Trójkątny szczyt kaplicy, flankowany przez zakończone prosto sterczyny, oddzielony jest od niższej kondygnacji wąskim pasem płaskiego gzymsu. W centralnej części szczytu mała okrągła wnęka. Krawędzie szczytu zwieńczonego prostym metalowym krzyżem, podkreślone profilowanym wydatnym gzymsem. W ścianie tylnej, na osi drewniane, deskowe pełne drzwi. Ponad nimi taki sam jak w ścianie frontowej trójkątny szczyt z okrągłą wnęką. Wszystkie ściany kaplicy pokryte wykonanym w tynku boniowaniem. Gzymsy kapliczki zostały wtórnie pomalowane na jaskrawe trzy różne kolory. Literatura: J. Hochleitner, "Kapliczki Warmii południowej: przydrożne obiekty kultu jako element ludowego systemu komunikacji", Olsztyn 2004