Szelągi do systemu monetarnego Państwa Krzyżackiego wprowadził w 1380 r. wielki mistrz zakonu krzyżackiego Winrych von Kniprode. Stanowiły one, 12 denarów, czyli 1/60 grzywny chełmińskiej. Początkowo z jednej grzywny srebrnego kruszcu o próbie XIII ½ (XVI to najwyższa próba w systemie oznaczania jakości srebra w łutach) wykonywano 112 szelągów. W czasie, gdy urząd wielkiego mistrza pełnił Michał Küchmeister von Sternberg, była to (w 1414 r.) już tylko próba III ½ w skali łutowej. Po przegranej bitwie pod Grunwaldem, państwo zakonne borykało się ze sporymi problemami finansowymi. Z powodu wojny prawie zupełnie ustał handel i nie docierało tam srebro, niezbędne do wybijania monet. Dla jego pozyskania, jak wspominają kronikarze, przetapiane były wszystkie srebra przeznaczone na uczty rycerskie i prezenty dla gości zagranicznych. Obniżając jakość wybijanych monet, starano się zwiększyć zyski z działalności pracujących wówczas mennic w Toruniu i Gdańsku. Prezentowany szeląg krzyżacki powstał w mennicy Państwa Krzyżackiego za panowania wielkiego mistrza Michała Küchmeistera von Sternberg, pełniącego ten urząd w latach 1414-1422. Na awersie w polu umieszczona jest jego tarcza mistrzowska, a w otoku fragment napisu dookolnego, który prawdopodobnie brzmiał: „MAGIST*MICHAEL*PRIM”. Na rewersie, zgodnie z ustalonym jeszcze za czasów Winryka von Knipkrode schematem, w polu znajduje się tarcza zakonna, a w otoku widoczny jest fragment dookolnego napisu: „MONETA*DNORVM*PRVCI”. Literatura: M. Gumowski, „Dzieje mennicy toruńskiej”, Toruń 1961 R. Kiersznowski, „Wstęp do Numizmatyki polskiej wieków średnich”, Warszawa 1964 A. Mikołajczyk, „Leksykon Numizmatyczny”, Warszawa 1994 F.A. Vossberg, “Geschichte der Preussischen Munzen und Siegel von Fruhester. Zeit bis zum Ende der Herrschaft der Deutschen Ordens”, Berlin 1843 Zrealizowano we współpracy z Muzeum Bitwy pod Grunwaldem w Stębarku Prawa do wizerunków cyfrowych: Domena publiczna - https://creativecommons.org/publicdomain/mark/1.0/deed.pl