Toporami mogli walczyć niektórzy rycerze, a zwłaszcza giermkowie. Z pewnością posługiwali się nimi zbrojni domownicy. Topór uchodził za oręż plebejski, niegodny rycerza. Tu przykład żeleźca topora lub siekiery odnalezionego podczas badań archeologicznych na Polach Grunwaldzkich. Ze względu na swoją popularność topory to bardzo często spotykane zabytki na pobojowiskach, ale także na innych stanowiskach związanych z okresem średniowiecza. Materiał: żelazo Literatura: M. Głosek, "Późnośredniowieczna broń obuchowa w zbiorach polskich", Warszawa 1996