Wędzidło było najpopularniejszym rodzajem kiełzna wykorzystywanym przez średniowiecznych jeźdźców. Składało się ono z jedno- lub dwuczęściowego międzyzębia oraz kółek, do których doczepiano wodze. Mimo prostej konstrukcji wędzidło umożliwiało sprawne powodowanie wierzchowcem, co sprawia, że do dziś używane jest niemal w niezmienionej, od średniowiecza, formie. Połowa wędzidła odnaleziona podczas wykopalisk na Polach Grunwaldzkich. Materiał: żelazo. Literatura: A. Nadolski (red.), "Uzbrojenie w Polsce średniowiecznej 1350 - 1450", Łódź 1990 P.A. Nowakowski, "W sprawie datowania munsztuków z ziem polskich”, Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, R. 53, 1/2003