W jednym ze źródeł internetowych możemy przeczytać wspomnienie Pani Jadwigi Bronowskiej dotyczące kapliczki w Lamkowie: "była świadkiem wielu tragicznych wydarzeń, mój teść wspominał, że w pobliżu, w czasie działań wojennych w styczniu 1945 roku, doszło do potyczki Niemców z Rosjanami. Straty w ludziach były po obu stronach. Potem zwłoki Rosjan ekshumowano. A kapliczka, cóż, przez te lata trwała niewzruszenie. Tyle, że jest stan pogarszał się z każdym rokiem". Pani Jadwiga odremontowała kapliczkę, przywracając jej dawny charakter, nieco zmieniony podczas innej renowacji w latach 70-tych. Kapliczka jest zbudowana z cegieł, które podczas pierwszego remontu zostały przysłonięte tynkiem, w tej chwili cegła odsłonięta. Blaszany dach kapliczki został zastąpiony nową dachówką. Kapliczka najprawdopodobniej pochodzi z XIX wieku, stoi naprzeciw kościoła. Do kapliczki prowadzą schody, brukowane dekoracyjną kostką. Bryła kapliczki masywna, szeroki front, całość nakryta dwuspadowym daszkiem. W ścianie frontowej dwie głębokie nisze, oraz cztery symetryczne płyciny, z bielonymi ścianami. Płyciny są puste, natomiast w niszach znajdują się współczesne, gipsowe figury - w górnej Jezusa Chrystusa, w dolnej Matki Boskiej. Dolna nisza jest większa i zamknięta witrażowym oknem.